غلامرضا تختی در ینگه دنیا

امروز مطلبی خواندم در وبلاگ نوه اسطوره پهلوانی ایران که باز پشتم لرزید و اشک را در چشمانم حلقه کرد

غلامرضا تختی ، نوه تختی فراموش ناشدنی که از قضا در ینگه دنیا روزگار می گذراند و چه زیبا در وبلاگش سخن می گوید.

اما به راستی چرا سرزمین مادری غلامرضا میزبان خوبی برایش نبود؟
آری روزگاری است بس غریب!

امسال سومين سالي است كه ابن‌بابويه بدون خانواده تختي (پسرش بابك و نوه‌اش غلا‌مرضا) ميزبان ميهمانان جهان پهلوان است. سه سال پيش بابك - كه هيچ‌گاه دل خوشي از اين مراسم و از بالا‌ و پايين پريدن‌هاي تبليغاتي مديران ورزش ايران در مراسم سالگرد نداشت- براي ادامه زندگي به آمريكا رفت.

در وبلاگش نوشته:

معلمم جلوي همه به من گفت تو با آن قهرمان ايراني كه توي اينترنت اسمش پر است چه نسبتي داري...؟ گفتم نوه او هستم. همه برگشتن به من نگاه كردند و از آن روز كارم سه برابر شده. يكي براي خودم درس مي‌خوانم يكي هم براي اينكه نگويند نوه جهان‌پهلوان چيزي سرش نمي‌شود."