Abyaneh village

ابیانه روستایی در ۴۰ کیلومتری شمال غربی نطنز، در دامنه کوه کرکس است. این روستا به اعتبار معماری بومی و بناهای تاریخی پرتنوعش از روستاهای استثنایی ایران است. ابیانه نقطه‌‏ای خوش منظره و خوش آب و هوا و دارای موقعیت طبیعی مساعدی است.
در دورهٔ صفویه هنگامی که شاهان صفوی برای ییلاق به نطنز می‏رفتند بسیاری از نزدیکان آنها و درباریان ترجیح می‏دادند در ابیانه اقامت کنند
مردم ابیانه به سبب کوهستانی بودن منطقه و دور بودن محل آنها از مراکز پر جمعیت و راههای ارتباطی، قرنها در انزوا زیسته و در نتیجه بسیاری از آداب و رسوم قومی و سنتی و از جمله زبان و لهجهٔ قدیم خود را حفظ کرده ‏اند. زبان مردم ابیانه فارسی با لهجهٔ خاص ابیانه ‏ای است که با لهجه‏ های متداول در جاهای دیگر تفاوت اساسی دارد. لباس سنتی آنها، هنوز هم میان آنها رواج دارد و در حفظ آن تاکید و تعصب از خود نشان می‏دهند، در مردان شلوار گشاد و درازی از پارچهٔ سیاه و در زنها پیراهن بلندی از پارچه‏ های گلدار و رنگارنگ است. علاوه بر این، زنهای ابیانه معمولاً چارقدهای سفیدرنگی بر سر دارند.
در سفری که به ابیانه داشتم همین را می تونم بگم
ابیانه و مردمان اش بی نظیرند
گذر به ابیانه به مانند گذر به قصه هاست

از محمد جواد(عکس سیاه و سفید بالا) بسیار سپاسگذارم

او بسیار مرا شرمنده الطافش کرد ومانند یک راهنمای حرفه ای در عکاسی از روستای تاریخی ابیانه یاری رساند

باید می دیدید چطور یک پسر13ساله ابیانه ای از محل زندگی خود اطلاعات داشت و با چه افتخاری از سرزمین اش سخن می گفت.
Abyaneh Willage/Isfahan
7 Jan 2009
Photo/Ahmad Motalaei

گزارش های تصویری مراسم سنتی نخل کشی ابیانه را اینجا ببینید

گزارش 2